Όπως και στο πρώτο μου μυθιστόρημα, το Όλα σού τα’ μαθα, μα ξέχασα μια λέξη, έτσι και σε τούτη τη συνέχειά του, το ζητούμενο για μένα είναι να αποτελέσει έναν καθρέφτη για να δούμε πιο ξεκάθαρα τον εαυτό μας και τους θεμελιώδεις κοινωνικούς μας ρόλους ως σύντροφοι, γονείς, εργαζόμενοι και πολίτες. Να μας δώσει ιδέες (έστω και μία ιδέα!) για να κάνουμε σωστές επιλογές, δηλαδή τα σωστά πράγματα σωστά, και να ζήσουμε όσο γίνεται καλύτερα και πιο πλούσια τη μία και μικρής διάρκειας ζωή μας σε μια κοινωνία συνοχής και ευημερίας, σε μια πατρίδα που αξίζει σε μας και στα παιδιά μας. Για να δώσουμε δηλαδή χρόνια στη ζωή μας. Εύχομαι ολόψυχα να συμβεί σε σας και σ’ αυτούς που αγαπάτε.
Διαθέσιμο σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
